Ünlü Mevlana Sözleri




Yarın yaparım yarın yaparım deme! Bugün de dünün yarınıydı ne yapabildin?
Aşıkların gönüllerinin yanışıyla gözyaşları olmasaydı dünyada su da olmazdı ateş de.
Kim demiş gül yaşar dikenin himayesinde? Dikenin itibarı ancak gül sayesinde.
Aşk-ı zikretmek için söz dudağa gelmeden önce cemre gibi yüreğe düşmelidir.
Ölümümüzden sonra mezarımızı yerde aramayınız. Bizim mezarımız ariflerin gönüllerindedir.
Bir şeyi bulunmadığı yerde aramak onu aramamak demektir.
Ben insanların ayıplarını gören gözlerimi kör ettim. Sen de onlara benim gibi iyi gözle bak.
Sen uzattığın elini tutmayan ele mi dargınsın tutmayacak bir ele uzattığın için kendine mi kızgınsın.
Suskunluğum asaletimdendir. Her lafa verecek cevabım var. Lakin bir lafa bakarım laf mı diye, Bir de söyleyene bakarım adam mı diye!
Aşksız olma ki ölü olmayasın. Aşkta öl ki diri kalasın.
Bozuk olunca maya, ne ar tanır ne de haya!
Derdimi seviyorum biliyorum ki derdimi verende beni seviyor. Seven sevilenin nazını ölçüyor sevilen çekmesinde neylesin?
Ey can! Güneş herkesin üzerine eşit doğar ama gül başka leş başka kokar.
Allah (c.c) üstünlük bakımından (Allah için dökülen) gözyaşını şehitlerin kanı ile eşit tuttu.
Aşk davaya benzer cefa çekmek de şahide. Şahidin yoksa davayı kazanamazsın ki!
Yalnız kalırsan yalnız olmadığını bil! Dertli isen dermanın olduğunu bil! Hiç bir şeyin sahibiyim deme emanetçi olduğunu bil!
Ben hiç dilek tutmadım, hep dua ettim. Ömrüm ömrüme nasip olsun diye!
Hayat sana arka arkaya dikenleri gösteriyorsa sakın üzülme aksine sevin. Çünkü çok yakında gülü de gönderecektir.
Akıllılar önceden ağlarlar; bilgisizlerse işin sonunda başlarını vururlar. İşin başında sonunu gör de ceza gününde pişman olma.
Sevdiklerinize gül verin, gülünüz yoksa gülüverin!
Aldırma söylenenlere: Varsın görenler seni bir ot sansın. Sen gül ol da uğruna ötmeyen bülbül utansın.
Aşk her şeydedir ama hiçbir şeyde görünmez!
Her şey, neye layıksa ona dönüşür.
Cahil insan gülün güzelliğini görmez. Gider dikenine takılır.
Ömründen nasibin kendini sevgiliden mesut bulduğun andan ibarettir.
Haydi şu benlikten kurtul herkesle anlaş herkesle hoş geçin. Sen kendine kaldıkça bir habbesin bir zerresin fakat herkesle birleştin kaynaştın mı bir ummansın bir madensin.
Dikenden gül bitiren kışı da bahar haline döndürür. Selviyi hür bir halde yücelten kederi de sevinç haline sokabilir.
Öğüt verecek insana değil örnek olacak insana ihtiyaç var.
Aslında farkındayım hayatımdaki sahte varlıkların istesem bir anda temizlemesini de bilirim. Ama bunca sahteliğin benim samimiyetime ihtiyacı var.
İnsanın hammaddesi topraktır ama fazla suladın mı çamurlaşır.
İnsan gözdür görüştür gerisi ettir. İnsanın gözü neyi görüyorsa değeri o kadardır.
Kapı açılır, sen yeter ki vurmayı bil! Ne zaman bilemem. Yeter ki o kapıda durmayı bil!
Bizi bilen bilir bilmeyen de kendisi gibi bilir.
Duydum ki gıybetimi yapmışsın, yüzüme söylemekten kaçmışsın. Benim gibi bir acizden korkmuş Allah’tan korkmamışsın.
Eğriyi kendinde arayan doğruyu kalbinde bulur. Aşkına emekle yürüyen dermanı derdinde görür.
Üzülme! Çünkü yaradan umudu en çaresiz anlarda yollar. Unutma; yağmurun en şiddetlisi en kara bulutlardan çıkar.
Açlık ilaçların padişahıdır. Hekimler niye perhiz verir düşünsene.
İman nedir? Diye akıldan sordum; akıl kalbimin kulağına söyleyerek iman: ‘edeptir’ dedi.
Ey canımın sahibi yar! Sen benimle olduktan sonra kaybettiklerimin ne önemi var!
Acı su da tatlı su da berraktır. Sakın görünüşe aldanma. Görünüşte herkes insandır ama gerçek insan hal ehli olandır.
Uçan kuş yeryüzünde kalsa tasalanır derde düşse ağlayıp inlemeye koyulur. Fakat ev kuşu kümes hayvanı yeryüzünde sevinçle yürür yem toplar neşeyle koşar durur.
Aklım kalbime; “İman nedir?” diye sordu: Kalbim ise aklımın kulağına eğilerek; “İman edeptir.” dedi.
Dua kapı çalmaktır. Gerisine karışmak haddi aşmaktır.
Sesini değil sözünü yükselt! Yağmurlardır yaprakları büyüten gök gürültüleri değil.